کاوش موضوع دریاچه زریوار

دریاچه زریوار به کردی ( زریڤـار ) یا زریبار (در گویش سورانی) در شهرستان مریوان، از جمله نقاط گردشگری استان کردستان است. شهرستان مریوان در فاصله ۱۲۵ کیلومتری شمال غربی سنندج واقع شده‌است. دریاچه زریوار، پرندگان مهاجر و بومی و محیط زیست باتلاقی منحصر به فرد آن و همچنین جنگل‌های اطراف، این منطقه را به یکی از نقاط محبوب و پربازدید برای گردشگران تبدیل کرده‌است. دریاچه زریبار بزرگ‌ترین دریاچه آب شیرین ایران است و از معروف‌ترین و زیباترین جاذبه‌های طبیعی غرب کشور محسوب می‌شود. دور تا دور دریاچه با کوه‌هایی زیبا از درختان و مراتع احاطه شده‌است که جلوه ای منحصر به فرد به این دریاچه می‌دهند. بخش اصلی و کاسه تالاب به شکل کشیده با طول متوسط حدود ۵٫۴ کیلومتر و عرض متوسط نزدیک به ۲ کیلومتر است. عمق آن به‌طور متوسط در حدود ۳ متر (بین ۲ تا ۵٫۵ متر) است؛ به این ترتیب مساحت کاسه تالاب حدود ۳٫۸ است که با حواشی نیزار جمعاً حدود ۲۰ کیلومتر مربع وسعت دارد. این موضوع باعث شده تا بتوان به راحتی بر روی آن قایقرانی کرد. آب دریاچه زریوار از چشمه‌های جوشانی که در کف آن قرار دارد و از آب باران و برف تأمین می‌شود. به دلیل کاهش ارتفاع آب این دریاچه در سال‌های اخیر، سالانه در حدود ۳٫۶ میلیون متر مکعب آب از دریاچه سد گاران بر روی رود سیروان توسط یک خط لوله به این دریاچه منتقل می‌شود.کە این موضوع نگرانیهایی را به دلیل عدم مطالعه کارشناسی به وجود اورده است. این تالاب به دلیل شرایط مناسبی که دارد پذیرای گیاهان و جانوران گوناگون است و فعالیت‌های پرنده‌نگری و ماهیگیری در آن رونق دارد. این دریاچه ۱۰۲اُمین اثر طبیعی است که توسط سازمان میراث فرهنگی در ۲۰ بهمن ۱۳۸۹ در فهرست میراث طبیعی ایران به ثبت رسید. همچنین این تالاب از سال ۱۳۸۸ به عنوان پناهگاه حیات وحش تحت نظر سازمان محیط زیست قرار دارد. دریاچه زریوار یکی از محل‌های بسیار مناسب زیست پرندگان در غرب ایران است. در این دریاچه پرندگان مختلفی از جمله اردک سرحنایی و سرسبز، بوتیمار بزرگ و کوچک، انواع چنگر، پرستوهای دریایی، کاکایی‌ها، حواصیل خاکستری، خوتکا، لک‌لک‌های مهاجر و پرندگان شکاری همچون سنقر تالابی و دلیجه است.... بیشتر در ویکی پدیا